Dominującą pozycję w leczeniu łuszczycy mają preparaty zawierające hormony kortykosteroidowe (popularnie nazywane sterydami). Leki sterydowe są najczęściej przeznaczone do stosowania zewnętrznego. Mogą mieć postać maści, kremów, płynów czy nawet ostatnio próbuje się dodawać kortykosteroidy do szamponów.

W zależności od siły działania sterydów wyróżnia się 7 grup, z czego najsilniejsze są w grupie I a najsłabsze w grupie VII. Generalnie stosując sterydy powinno się zaczynać od leków o słabszym działaniu.

Sterydy są stosunkowo tanią i szybką metodą leczenia łuszczycy. Jednak nie powinno się przesadzać z ich stosowaniem z racji faktu, iż leczenie z ich pomocą wiąże się z różnego rodzaju skutkami ubocznymi. Na ogół silne i średniosilne sterydy stosuje się na zmiany obejmujące 20-30% ciała. Nie powinno się również stosować silnych sterydów na delikatne partie skóry jak skóra na twarzy czy w fałdach skóry.

Do najczęstszych niepożądanych działań steroidów zalicza się scieńczenie skóry oraz wszelkiego rodzaju wysypy posterydowe i wypryski. W tym również zauważa się, że u części chorych po zastosowaniu sterydów następuje szybka poprawa choroby po czym jej nagły powrót – często też bardziej nasilony. Ocenia się, że odsetek osób uczulonych na kortykosteroidy może sięgać 6%.

Leczenie steroidami nie powinno trwać zbyt długo zwłaszcza przy silnych sterydach. Należy też zwrócić uwagę, że przy długotrwałym stosowaniu kortykosteroidów może być zauważalny brak reakcji na dany lek. Skóra może się uodpornić.

W ciężkich przypadkach łuszczycy stosuje się również sterydy wstrzykiwane doogniskowo. Również w przypadku łuszczycy paznokci ostrzykiwuje się zmiany chorobowe. Zabieg ten jest jednak bolesny i nie zawsze skuteczny.